Studencki Klub Górski

Studencki Klub Górski został założony w 1976 roku przez studentów Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. W Kronice Klubu, której pisanie rozpoczęto w 1985 roku, wydarzenie to zanotowano w następujący sposób:

"(...) Zaczęło się wszystko jak w bajce: Dawno, dawno temu, przy stole na którym stały talerze z parówkami, spotkały się cztery osoby płci mieszanej.
Zachowały się w archiwach pamięci nazwiska tej CZWÓRKI. Byli to: Ewa Złotowska, Andrzej Ochremiak, Jacek Salak i Piotrek Zaremba. Ponieważ wszyscy lubili chodzić po górach, postanowili założyć turystyczny klub górski. (...) Jak postanowili, tak zrobili. Chodzili załatwiać sprawy oficjalne to tu, to tam, aż doszli do wniosku, że cztery osoby to trochę mało (...) Zaprosili więc na zebranie swoich znajomych, kusząc ich zaszczytnym tytułem "członka założyciela". Przyszło nawet sporo osób."

Wkrótce w klubie pojawiły się osoby z innych wydziałów i uczelni, a także nie-studenci. Członkowie klubu uprawiają wszelkie rodzaje turystyki górskiej (i nie tylko). Jest tu miejsce zarówno dla wielbicieli "beskidzkich wyryp", wyjazdów krajoznawczych, jak i alpinizmu turystycznego. Pierwsze klubowe spotkanie odbyło się w listopadzie 1976 roku. Wybrano wtedy Zarząd klubu. W jego skład weszli pomysłodawcy, prezesem został Piotr Zaremba - wiele lat później ochrzczony przez młodszych klubowiczów zasłużonym mianem "Dziadek".

W marcu 1977 przyznano Klubowi na siedzibę salę numer 90 w budynku Wydziału Psychologii. Obecnie spotkania klubowe odbywają się w środowe wieczory w budynku Samorządu Studentów UW przy Krakowskim Przedmieściu 24.

W lecie 1978 roku członkowie klubu zorganizowali 6 obozów, w tym cztery za granicą: w Alpach Rodniańskich, w Pirynie, w Małej Fatrze oraz w Rile.

"Akcja letnia dobitnie świadczyła o tym, że SKG zaczyna rozwijać swe turystyczne skrzydła i latać coraz wyżej" - pisali wówczas klubowicze. W marcu 1987 odbyło się pierwsze spotkanie I Kursu Wysokogórskiego.

Pierwszy "klubowy" ślub miał miejsce na jesieni 1979 roku. Na ślubnym kobiercu stanęli: Iwona Małkowska i Jacek Salak. Od tej chwili klubowe śluby weszły do tradycji SKG, a klubowicze z nutką złośliwości, ale i dumy zaczęli nazywać SKG studenckim klubem matrymonialnym, co zważywszy, że w ciągu ostatnich trzech lat zawarto osiem "klubowych" małżeństw, wydaje się uzasadnione.

W latach 1976 - 1980 organizowane były kursy organizatorów turystyki. Chęć rozwoju i potrzeba zdobywania nowych uprawnień spowodowały, że od roku 1981 SKG uruchomiło kurs przewodników górskich.

Pierwszy w historii SKG wyjazd poza kraje tzw. demokracji ludowej udało się zorganizować w piątym roku istnienia Klubu. Obóz w Hiszpanii był przedsięwzięciem, które uznano wówczas za największe osiągniecie turystyczne i organizacyjne Klubu.
"(...) W sumie rezultatami naszej 3-tygodniowej eksploracji były: dwie różne wyprawy na Aneto, dalej Perdiguero, Literola z próbą wejścia na Remunie, dolina Creguena z podejściem pod Araguells, próba wejścia na Perdiguereto, podejście pod Maladete. Było również kilka wypraw w okoliczne doliny i pod francuską grań, wejście na Pico de Estos i Turo da Frontonet. Dwie osoby z naszej grupy zdobyły "ambitny" Posets. Dwa razy grupa naszych młodych speleologów penetrowała okoliczną Cave de Alba. Pozostał niedosyt. Trochę zawiodła nas pogoda.(...) Mimo wszystko czas spędzony w górach wspominamy najmilej."
Dziś wyjazdy zagraniczne trudno zliczyć, stały się trwałym elementem klubowych ekspedycji.

Działalność klubu tak jak jego skład była bardzo zróżnicowana. Obok przewodników beskidzkich i świętokrzyskich można było spotkać Taterników i wielbicieli Beskidu Niskiego. Nie brakowalo zawziętych "wyrypiaży", wygodnych kontemplatorów widoczków i krajoznawców - erudytów. Konglomertat ten tworzył niepowtarzalną atmosferę SKG. Sprawiał, że w ramach działalności klubowej organizowano kursy przewodnickie i wysokogórskie, obozy wędrowne oraz inne imprezy otwarte. Oprócz tego parano się działalnością krajoznawczo-wydawniczą.

1 czerwca 1993 roku Sąd Wojewódzki w Warszawie zarejestrował Studencki Klub Górski jako Stowarzyszenie. W listopadzie tego samego roku powstał "profesjonalny" organ prasowy klubu, który wydawany jest po dzień dzisiejszy.

Od lat dziewięćdziesiątych SKG skupia się na działalności szkoleniowej, organizacji wyjazdów "otwartych" oraz slajdowisk. Posiada także obszerną bibliotekę i interesujące archiwalia.

Pierwszy krajowy letni obóz wędrowny SKG - Beskid Wyspowy i Gorce, wrzesień 1977 r. (fot. Jacek Salak)