Tegoroczny sylwester klubowy odbył się w Beskidzie Żywieckim. W okresie od 27 XII do 2 I do naszej dyspozycji mieliśmy obiekt PTSM w Zawoi - Wełczy, miejscowości położonej opodal Babiej Góry. W ciągu paru dni udało nam się zrobić kilka fajnych tras i poszusować na pobliskich stokach narciarskich. Niezabrakło też wieczornego relaksu przy planszówkach i karciankach, wspólnego muzykowania oraz szaleństwa nocy sylwestrowej.

Tak się jakoś złożyło, że znalazł się ktoś kto spisał dzieje tego wyjazdu ale gdy zajrzałem do rękopisu owego jegomościa okazało się, że ta relacja jest do innych niepodobna...

 

Sylwestriada 

Prolog

Przypatrywali się ludzie z ciekawością

Pewnemu jegomościowi z kartek plikiem i piórem

Zagadywali go co też tak skrobie z gorliwością

On czasem uchylił rąbka tajemnicy otoczonej murem

Co napisał ja wam na ucho szepnę

 

Po co się trudził ?

Czyżby się nudził ?

Kto tak myśli ten jest w błędzie

Jako że miał pewien  cel na względzie

 

Chciał wam rzec, że na pewnym wyjeździe dobrze się bawił

I zachęca każdego kto to będzie czytał

Aby z SKG na sylwestra i inne imprezy pomykał

By dobrze w słowa wszystko ująć rymem będzie was bawił

A że akcja na koniec roku przypada

Przeto jego utwór zwie się „Sylwestiada”

 

Opowieść Włóczykija

I

Z różnych miejsc ludziska startowali

Ale jakoś do Zawoi dojechali

Ci co mieli dotrzeć dziś

Wchodzimy do środka a tu bida

Chyba w gawrze cieplej ma miś

Po pokojach żeśmy się roztasowali

I dla sytuacji ratowania ciepłą atmosferą ogrzewali

 

Planszówka tu się nie jedna przyda

Przed śpiewem tez nikt się nie wzdryga

Tu Czarek na basie niczym trzmiel mruczy

Tam Kasia gitarę stroi i coś sobie nuci

 

Tymczasem na stół pizza wjechała

Gdy głód się zakrada

Lud się nią zajada

I napitkami okrasza

Chwil kilka mija

Już na rogu Maja z mapami się uwija

Gosia nabór na trasę ku Jałowcowi ogłasza

Na ósmą wszystkich jutro zaprasza

 

Już grupa się uformowała

Niejeden się przy stole biedzi

Maja w puchówce siedzi

A Kasia kominiarkę wciąga

I za czymś ciepłym jeszcze się rozgląda

Choć nie wszyscy się tu znają

Ale uśmiechem i keksem się obdarzają

 

Z drugiej strony stoła

Michał Pluta o ratunek prosił

Ręce do puchówki wsuwa

Ale już na ogrzanie znalazł sposób nowy

Gdy Gosia wrzątek przynosi gotowy

Na ręce, na ręce ! - woła

Dobrze, że się od Gosi nie doprosił

Dokucza nam ta lodówa

Nieco mniej to czujesz

Gdy różne ciasta degustujesz

A kiedy Pluta cudownie ciasta rozmnaża

Nikt się na to nie obraża

W SKG demokrację, co praw mniejszości chroni, się szanuję

Ale niekiedy bywa, że dyktaturę i oligarchię się stosuje

Jeden z wyjściem na ósmą goni

Drugi od późniejszej godziny nie stroni

Teraz jednak ta sprawa nas nie zajmuje

Bo już ten i ów do karcianki przystępuje

Tu rzucasz kartę i mówisz ”gówno”

Tam rzucasz bumerangiem i mówisz trudno

 

Już wieczór późny nadchodzi

Nieco przerzedziła się publika

Aż tu nagle zaczęła się historia niebanalna

Michał Pluta żartem woła „Uwięziłem Kasię w łazience !”

Nie jeden załamuje ręce

Ale Pluta z czekanem ku drzwiom podchodzi

Bo liczy że tak najszybciej Kasię oswobodzi

I choć historia to niezwykła

Sprawa nader prosto się rozwiązała

Scyzorykiem uwięziona w zamku pogmerała

I na wolność rychło się wydostała

 

Gdy do prawa dżungli się zabierasz

Baczysz na figury co rusz się zmieniające

I chciwie totem spozierasz

Tu latają ręce ostro wywijające

 

 

Dziś miejsca do gry było za mało

Więc piwo się wylało

Już tam Wojciechu z mopem bieży

Lecz tu czuwają by wszystko było jak należy

„Kto wylał – ten sprząta”

Zawołał ktoś z kąta

Sąsiad mu wtóruje

„Piwo niech się nie marnuje,

Niech rozrabiaka je z mopa powyciskuje”

Wszystko to nie jest bajeczka

Ani przygodnie zasłyszana ploteczka

 

 

Marcin  historię o Stalowej Woli snuje

I fajeczką raz za razem popykuje

Zgasła już dawno fajeczka

I dla niektórych przyszedł już czas iść do łóżeczka

 

 

W sąsiednim pokoju na skrzypkach grają

I palcami po strunach basówki przebierają

Gdzieś tam w dali Kasia śpiewa

Kiedy już w mym pokoju powątpiewali

By muzykanci jeszcze dziś się do nas wybrali

Ci w grupę się zebrali

I do nas zawitali

 

 

Nikt tu się na nich nie gniewa

Gdy pieśń XXIX rozbrzmiewa

Z prawej Kasia nucić zaczyna

Janek na skrzypkach jej wtóruje

A i Czarek z basem nie próżnuje

 

 

Gdy rozbrzmiewa ta muzyka

Z niejednej duszy smutek znika

Kiedy słowa znajomych piosenek rozbrzmiewają

Górskie przygody z SKG się przypominają

Za czym troski z serca znikają

Powieki z wolna się przymykają

I tak ostatnie chwile 27 decembra mijają

 

 

II

 

Nowy dzień się zaczyna

Grupa Mai na Jałowiec się szykuje

Nikt się do dwunastej nie wyleguje

Zaraz po ósmej już obok Magdy dzielnie maszeruje

Grad, krupa a w końcu deszczyk padać poczyna

Ale śnieg dopiero na zboczu Jałowca pod nogami odnajduje

 

 

Gdy w dół schodzić czasem się zdarzy

nieraz intrygująca rzecz się nadarzy

Domki krasne na drzewach wydziergane

Idąc za tymi znakami o Adamy było nam dane zahaczyć

Ciepłą herbatą w miłym towarzystwie się raczyć

Bo tu spotkanie z Wexem i Beatą było nam dane

 

 

W rogu przy choince Pluta o Szczecinie rozprawia

Po prawej Czarek i Tomek rozmową o wyprawie na Babią się zabawia

z lewa zaś Gosia siedzi

Ona nigdy nudą się nie biedzi

Na swój zegarek czasem looknie

Żaden hardkor ją nie łupnie

Dalej Wojtas się przysiad

Co nigdy na kursowce nie wysiadł

Michał z Magdą obok mnie przycupnęli

I zaraz mapę Żywieckiego wyciągnęli

 

 

Z kąta choinka do nas mruga

Zielonobiała girlanda spowija ją długa

Bombki na niej się kiwają

Aniołek i śnieżynki na pożegnanie Plucie i spółce machają

Gdyż oni jutro Babią Górę nocnym szturmem brać mają

 

 

Podczas gdy Wex Wojtasowi coś objaśnia

Za oknem nieco się przejaśnia

Choć w kominku ogień nie  błyska

To nikomu to nie przeszkadza

Gdyż towarzystwo wszystkim dogadza

I wcale nas to nie zawodzi

Że Maja z Jankiem i Kasia w Adamów progi wchodzi

 

 

W schronisku pełno planszuwek na półkach stoi

I stąd nieco dłuższy pobyt pod tym dachem się wykroi

Nas czas aż tak nie goni

Więc Maja na mapie plany kreśli

Proponuje byśmy dzikimi ostępami przeszli

 

Wreszcie decyzja o wymarszu zapada

Początkowo zielonym szlakiem zmierzamy

By zaraz na Sloniskach go opuścić

I nieoznakowaną drogą ku Jaworzynie się puścić

 

 

Wśród nielicznych łat śniegu

Brniemy do Stryszawski brzegu

I na wzniesienie 730 się wdzieramy

A dalej do przełęczy Kolendówki dobijamy

 

Po drodze zaczęło się zmierzchać

I słońce poczęło z widnokręgu pierzchać

Śniegiem pokryta cała

Królowa Beskidów nam się ukazała

W mgnieniu oka na niebie miesiąc się ukazuje

Co sprawia, że milej się wędruje

 

 

Im niżej schodzimy tym bardziej się ślizgamy

Ale do Zawoi bez szwanku zeszliśmy

Gdzie nowo przybyłych przywitaliśmy

I na obiad z nadzieją czekamy

Dla nikogo nie było sporne

Że jadło podano nam wyborne

Tak pokrzepieni ruszyliśmy na pokoje

 

 

Gosia i Maja trasę na jutro układają

Ambitny plan dojścia na Babią mają

Maja goty zlicza

A Gosia w wymowności się ćwiczy

Bo na towarzystwo Magdy liczy

Tu wciąż różne warianty się rozważa

 

 

Podczas gdy przy stole już w planszuwkę grają

Niektórzy dopiero z nart wracają

Tam różne pytania geografii padają

I gracze różnych odpowiedzi udzielają

 

 

Ja do Munchkina dochodzę

Nie jestem tu graczem doświadczonym

Po partii, w której oberwałem srodze

Do ekipy grającej w oszusta odchodzę

Tu nieco lepiej mi poszło

Choć pierwszą partię przegrałem

To w kolejnym rozdaniu triumfowałem

Skoro już do tego doszło

Do łóżka się poszło

Bo to już 28 decembra mija

A w głowie trasa jutrzejsza się przewija

 

 

III

 

Każdy trasę dobiera tak by się nie zamorzyć

Niektórzy idą na Babią pohardkorzyć

My zaś na Policę ruszamy

Jednak problem z punktualnością mamy

Wojtek woła – „ach, ach punktualność, że aż strach”

Rach ciach ciach

I już „minutek parę” w plecy

Ale że to nie kursówka nikt z tego powodu nie beczy

 

 

Żwawo na Policę kroczymy

Pogoda jest przepiękna, słoneczna

Więc na pewno tamtejszym widokiem się zachwycę

I jak Wojciechu zapowiedział

Gdy wreszcie pojawiła się panorama tameczna

Że piękniejszą widziałem to bym nie powiedział

 

 

Z dala dostrzegam Tatry, odwieczne Polskie słupy graniczne

Ale bliżej też są widoki śliczne na różne pasma pograniczne

Hen na krańcu widnokręgu widzę dalekie Pieniny

I skrawek Bolesława Wstydliwego dziedziny

Gdzie okiem sięgnąć widać Beskidy

Niski, Sądecki oraz Żywiecki

Przez chwilę wydawać się zdaje, że mamy przed sobą zwidy

Oto z morza wyspy się ukazują

To mgły między szczytami meandrują

Z lewa gdzie słońce bardziej przygrzewa

Na zboczach widać buro zielone lub łyse drzewa

Z drugiej zaś strony

Ciągnie się Babiej Góry grzbiet ośnieżony

Z żalem zostawiam za plecami tą panoramę

Pocieszam się, że zdjęcia są wykonane

 

 

W mrozie dobrze nam się dziś idzie

Śnieg pod butami chrupie

Niebo jest pogodne i nie ma mowy o krupie

Wnet do schroniska na Hali Krupowej schodzimy

I wyborną szarlotką się raczymy

Miło się przy herbacie gwarzy ale zaraz ewakuować się przyjdzie

 

 

 

 

 

Droga powrotna wypadła zielonym szlakiem

Przez lodospady nasza kompanija przechodzi

Nie przejmujemy się słońca zanikiem

A na jego ostatki na nieboskłonie patrzymy z zachwytem

 

 

Te piękne barwy pastelowe

Przypomniały mi pełne gorąca dni lipcowe

Gdym z SKG przemierzał Karpaty Południowe

Ostatnie kilometry do Wałczy

Wiodły asfaltem co bardzo stopy męczy

 

 

Przyszliśmy akurat na konsumpcyje

Po prysznicu do obiadu zasiadłem

Potem łakocie różne jadłem

Gdy Tomek w chipsach ryje

Basia wyprawę na Babią układa

Chętnych na nią nie brakuje

Choć nie jest to wyprawa taka

Jak Bartosiaka, Pluty i Wolszczaka

 

 

Nowych przybyszów zjechał tłum

Już z pokojów dolatuje szum

I starzy i nowo przybyli

Zaraz nad mapą się pochylili

Plany różnorakie rozważają

Jeszcze nie wszyscy wiedzą gdzie się wybierają

Zaraz na stół trunki wjeżdżają

Ciast też nie brakuje

I o różnych sprawach rozmawiają

Wypiek Kasi każdego smakiem ujmuje

 

 

Tymczasem drużyna hardkorów już wróciła

Mimo plecaka do łóżka przywiązanego

I kasku sakramencko schowanego

Trasą srogą wdarli się z rana na Babią

Dlatego też legendy Żywieckie ich odtąd sławią

 

 

Ja zaś do pokoju sąsiadów się przeniosłem

Tu się gra w Sabotażystę

A pod oknem słychać gitarzystę

Głowę w inną stronę uniosłem

A tu z naprzeciwka flet usłyszeć da się

W pobliżu Czarek plumka na basie

 

 

 

 

 

Obok większej kupy

Są też i mniej liczne grupy

U drzwi pochłonięci są karcianką

a tuż kolo mnie o SKG rozkminianką

 

 

Za chwilę sytuacją się zmienia

Na stół nowa gra wjechała

Gram teraz w Tabu gdzie mówimy omownie

Wedle zasad nic tu nie wypowiesz dosłownie

Gdy wskazówka dziesiątą mijała

Nie dalej niż na odległość ramienia

Kapela się zorganizowała

I zaraz coś wspólnie zagrała

 

 

Potem impreza przeniosła się do pokoju „prezesowskiego”

Choć jutro na Babią ruszamy

Pustką tu nie pachnie

Janka ze skrzypkami i Basie na gitarze tu mamy

Co rusz to jakąś piosenkę się machnie

 

 

I tak powoli 29 decembra mija

A droga mi wśród tych ludzi każda chwila

Więc tak sobie myślę, że tu jeszcze trochę zabawię

Wszak jutrzejszą trasę na Babią bez kłopotu strawię

 

 

IV

 

Rankiem zebraliśmy się na czas

Widać wczorajsza nauka nie poszła w las

Wszyscy do busa wsiedli

A przedtem porządne śniadanie zjedli

 

 

Dzień szykuje się piękny

A że plan nie jest mętny

Na Babią uda się wdrapać

Choć tam na pewno woda pod nogami nie będzie chlapać

 

 

Wchodzimy z mozołem, wiatr nam nie dogadza

czasem lód usilnie przeszkadza

Na szczycie wiatr głowy urywa

I jak szachista figurami nami przesuwa

 

 

Widać stąd trochę Beskidu tego i owego

Są też na horyzoncie ciemne Tatery

Lecz jeśli mam być szczery

To widoczność nie była na cztery fajery

 

 

Długo na Babiej nie posiedzieliśmy

I ku przełęczy Brona ruszyliśmy

Gdy podłoże i kąt nachylenia uległo zmianie

Zjeżdżanie na czterech literach jest grane

 

 

Na przełęczy na parę grup się rozdzielamy

My z Basią, Piotrkiem, Wojtkiem i Melchiorem dalej pocinamy

Przez Małą Babią aż pod masyw Mędralowej cisneliśmy

I szczęśliwie przez Mylne Młaki wróciliśmy

A po drodze nowiutki szlak odkryliśmy

Do schroniska z dobrym czasem dobiliśmy

Duchem pod prysznic wskoczyliśmy

Reszta ekip wróci później

Więc póki co w pokojach jest luźniej

 

 

Po obiadku włączyłem się do gry

Tu przy Dominionie karty urzędnika i milicji w ruch szły

O posiadłości ziemskie toczyła się rozgrywka

I muszę przyznać, że zajmująca była to rozrywka

 

 

Nie pójdziemy jeszcze spać

Bo zaraz będą po strunach palcami przebierać

Plany na jutro są niejasne

Chyba, że ma kto buty za ciasne

 

 

Grupa Pluty coś długo nie wraca

Miejmy nadzieje, że pan prezes współtowarzyszy nie powytraca

Dopiero później się okaże

Że po drzewach mieli wojaże

I była niejedna nocna panoramaka

Bez rewasza wspomaganka

 

 

Jeszcze do spania nie nabrałem chęci

Bo piłkarzyki to jest gra co wielu nęci

Po jednej stronie biali, z drugiej czerwoni

Choć skład czerwonych jest niepełny

Bo komplet jest felerny

Nikt tu nie stroni od gimnastyki dłoni

 

 

Podania i serie zwodów

Są przyczyną różnych zawodów

Gdy piłka po boisku kołuje

Każdy szybsze serca bicie czuje

A gdy na murawie się zatrzyma przy niej majstruje

Tu po okrzykach przekonasz się snadnie

Gdy piłka do bramki wpadnie

 

Przykro mi się pisze, że 30 decembra już finiszuje

Przecież ja tu wśród swoich tak dobrze się czuje

Jeszcze gdzieniegdzie dobiega gwar

Ale gdy zegar północ wybija Morfeusz rzuca na mnie czar

 

 

V

 

Przyszedł wreszcie ostatni dzień roku

Z trasą dziś nie poszarżuję

Bo dziś wcześniej obiad się serwuje

Ale, że zapowiada się ładna pogoda

Nie chcę siedzieć jak po wyroku

Gdy słońce zakonem mruga aż zostać na miejscu szkoda

W końcu sprawę doboru trasy rozstrzygnąłem

I na Mendralową wystartowałem z Melchiorem

 

 

Gdyśmy na Jaworzynę trafili

Skręciliśmy ku czarnemu szlakowi

A tu się okazało jak często mapa się myli

Czarny urwał się na drodze

I zeszliśmy w dół po trasie oblodzonej srodze

Zszedłszy do Mroźnic sprawnie pomaszerowaliśmy ku domowi

W przełącz Klekociny żeśmy bez problemu utrafili

A następnie na obiad elegancko zdążyli

 

 

Ludziska też już powracali

Przebrania szykowne sobie szykują

I niejednego one pozaskakują

Również zapasy na imprezę wszyscy pouzupełniali

 

 

Było czasu na przebranie sporo

Ale początkowo coś szło nieskoro

Lud z wolna ściąga na dół

Gdzie impreza się zaczęła

Jeszcze tylko godziny pół

I zabawa się na całego wszczęła

 

 

Stoły uginają się pod jadłem i napitkiem

A stroje kapią od pomysłów

Temat przebieranki brzmiał postaci z bajek

Tak więc było parę szajek

Na widok całej gamy konceptów odchodzę od zmysłów

Gdy ujrzałem stroje przyjaciół z Doliny Muminków uczułem się rozbitkiem

Wojtek co za Bukę się przebrał

Mała Mi i jej starsza siostra gracko się sprawili

Ja zaś skromny Włóczykija kostium wdziałem

 

Także Pluta zaraz się wtoczył

I jako mumia między nas wskoczył

Gdy salę przemierzałem także Toma i Jerzego spotkałem

Zaraz za nimi Rumcajs i Hanka się wychylili

Z krainy czarów przybył kapelusznik co z Alicja się wybrał

 

 

Kasia stroju skomplikowanego nie miała

Ale włosami a'la Pipi i pastelową sukienką

Nie mało głosów pozyskała

Namierzyłem również szpiegów z deszczowców krainy

Był też wilk co czerwonego kapturka nie tknął

Inny czarny charakter pokwapił się z bardzo odległej krainy

Nikt się jednak nie przeraził gdy na Lorda Vadera się natknął

By stworzyć dla takiej postaci kontrast

Obok stanęli Przyczółka Maja, Piotruś Pan i dwie Pokahontas

Oraz cesarz Julek cały w bieli z zielonym wieńcem

Przydreptał i Koziołek Matołek co wielu jest ulubieńcem

Z zachodu zawitał Zorro, który jeśli postępujesz źle

Wytnie ci na plecach SKG

 

 

Na sali przepływ jest duży

Bo gdy się kto znuży

Z jednej do drugiej Sali przeskoczy

I tu usta w napitku zamoczy

Krzesełkiem się posłuży

Gdy rozmowa przerwę wydłuży

 

 

Mirek na parkiecie bansuje

I po innych co zawadiacko w tańcu wywijają

Widać, że dobry humor dziś mają

Wskazówka goni do przodu szybko

Już i do północy czasu pozostało mikro

Każdy na górę smaruje

Gdy wszyscy się odzieli

Szampana również w rękę ujęli

Życzyliśmy sobie samych dobrych rzeczy

Że tu z serca płynęły słowa, nikt nie zaprzeczy

 

 

Ostatnie słowa życzeń już wypowiedziano

Cwałem na dalszą zabawę się udano

Upływ czasu zaczął robić swoje

Z wolna zapełniają się nasze pokoje

Grupka za grupką, czy to tych przy stole

Czy wywijających w tanecznym kole

Przegrywa w końcu walkę z Morfeuszem

Choć na zegarze już wpół do trzeciej to tuszę

Że na razie o pójście do łóżka się nie pokuszę

 

 

Najwytrwalszych na parkiecie tańczy garstka

A obok pogaduje kilkuosobowa paczka

Gdy czasomierz trzecią wskazuje

Na parkiecie już tylko czwórka podryguje

A w Sali obok już tylko para pogaduje

Nie myślcie jednak, że tak szybko kończą się imprezy w SKG

O nie, nie, grubo mylicie się !

Bo tu jeszcze w kuchni są rezerwy

Tam balonik podrzucają zawodnicy pełni werwy

Czarek jeszcze dokazuje ostro

Jego chyba imprezowanie do szóstej by nie przerosło

 

 

Na mnie w końcu też już czas przychodzi

Więc do pokoju iść się godzi

Nim się jednak w poczet śpiących zapiszę

Jeszcze trochę popiszę

 

 

VI

 

Gdy wreszcie zakończyła się impreza

I 31 decembra już na dobre przeistoczył się w 1 januara

Oczom balowiczów ukazał się dzionek nowy

Pokoje nieco opustoszały, nie była to mara

Ani skutek mrocznych mocy zmowy

Bo prawie każdy na Nowy Rok do domu zmierza

 

 

Nieliczni tylko pozostali

I na narty lub w góry się wybrali

Pokrzepiony smacznym śniadaniem

Zająłem się do 26 moich rzeczy przekładaniem

Bo takie wyszło zarządzenie

By niedobitki co się uchowały

W jednym pokoju zamieszkały

Gdy już teleportowałem swe mienie

Migiem włożyłem swoje turystyczne odzienie

Wdziałem też buty

By w Nowy Rok nie siedzieć jak struty

 

 

Z Gosią i Mają skoczyliśmy do Suchej

Trasa nie była skomplikowana

I nie trzeba było maszerować do skonania

Co było do zobaczenia zobaczyliśmy

A nawet na busik do Zawoi zdąrzyliśmy

Gdyśmy po ostatniej prostej do PTSM raźno kroczyli

Dwa Michały bryką z odsieczą pospieszyły

 

Wróciliśmy do chałupy głuchej

Gdzie już tylko szóstka nas pozostała

Mimo, że jest to grupa mała

Fantazja w niej drzemie niebywała

Ostatni wieczór w Zawoi spokojnie minął

Czas na pogaduchach i oglądaniu filmu upłynął

 

 

VII

 

2 januara nastał i przyszedł czas odjazdu

Nie wyczułem w sercach entuzjazmu do wyjazdu

Michał Pluta wyskoczył na bosaka

I była niezła draka

Przy przepakowywaniu jego plecaka

Maja z Gosią w plecaku przebierają

Niezły ubaw ze znalezisk mają

 

 

Czas biegnie nieubłaganie

Śniadanie dawno już wszyscy zjedli

W Bekeyowym  samochodzie zasiedli

Denerwują się absencją Pluty nasze panie

Wybiega wreszcie Pluta

Skarpetek nie znalazł więc bosą stopę włożył do buta

 

 

Gdy już wszyscy do automobilu wsiedli

Migiem na przystanek dotarliśmy

I idealnie w rozkład busika znowu utrafiliśmy

Załadowaliśmy się do środka i na fotelikach zasiedli

Potem w pociąg z Krakowa do Warszawy wsiadamy

Do miłej stolicy siedząc na podłodze lub plecaku wieczorem docieramy

 

 

Pożegnanie

 

Żal było opuszczać ten Beskid kochany

Granicą zamaszystymi zakosami porozdzielany

Gdzie dumnie Babia Góra nad krajobrazem króluje

I swym majestatycznym profilem za serce ujmuje

 

 

Tutaj czas przyjemnie płynie

Gdy w szept staruszka świerka się wsłuchasz

Przymkniesz oczy i o dawnych czasach opowieści posłuchasz

Ani się obejrzysz gdy markotność co cię w miejskiej dżungli opadła zginie

A kiedy po powrocie do schroniska wśród dusz przyjaznych zasiądziesz

W przyjemnym nastroju się odnajdziesz

Przy wieczornym spotkaniu i graniu się rozerwiesz

Nie jeden ciekawy rozhowor podejmiesz

I przyjemności pogrania w planszuwkę sobie nie odmówisz

 

 

Tak Ci to wszystko do gustu przypadnie

Że za rok z SKG nie tylko na sylwestra jechać wypadnie