Cztery Pory Roku

Dość siedzenia w mieście!
Jedziemy w Bieszczady! Długi weekend
się zbliża, trzeba to wykorzystać!

tyt.jpgMniej więcej tak wyglądała moja rozmowa z Kasią przed weekendem 11-14 listopada. Co ciekawe, nie zabrakło chętnych na wyjazd (kto by pomyślał?). Zebrało się nas dziewięcioro: Kasia ze swoją drugą połową Marcinem i jego dwiema koleżankami: Zuzą i Kamilą, Afryka, Bogusia, Zyga, Tomek i ja. Jako, że ekipa dobrze zgrana i sprawdzona w niezwykle ciężkich warunkach, zapowiadała się niezła zabawa. Pociągiem jechaliśmy razem z pierwszym i trzecim semestrem kursu, zatem SKG miało w pociągu do Zagórza bardzo dużą reprezentację. Z resztą dało się to zauważyć.

Chciałabym takie chwile ocalić od zapomnienia

12m.jpg XVIII Kurs SKG

Wigilia SKG, 15.12.1999 r., środa. Chyba zwariowałam, kupuję wszystkie stare numery Biuletynu. Ale przypominają mi się słowa Agnieszki: "Mamy z Rafałem wszystkie Biuletyny, od samego początku". Wieczorem, o 22:00, wracam, tym razem nie z Murzynka, a z Barbakanu, tak potwornie padnięta, że rozsądek nakazywałby natychmiastowy sen. Czytam Biuletyny. 1:00 - czytam Biuletyny.

Kursówka w Gorcach (Kurs XXI 2001/2002)

tyt1.jpgWyjechaliśmy pociągiem z Warszawy z Dworca Wschodniego o godz. 22:55 (tzw. rzeźnią).
W Nowym Targu powinniśmy być o godz. 7:32. Niestety nie mieliśmy tyle szczęścia i w efekcie przyjechaliśmy w okolicach godz. 9:00. Następnie naszym celem miała być miejscowość Maniowy, do której planowaliśmy dostać się PKSem, ale po analizie wszystkich "za i przeciw" zdecydowaliśmy się na transport prywatnym busem.

Z życia jednej kursówki SKG (Kurs XXI 2001/2002)

Beskid Niski 2001

Fot. Michał Kalisz Była to dla mnie pierwsza kursówka w roli samodzielnego instruktora SKG, a dla moich kursantów pierwsza kursówka w ogóle. Oto kilka tych chwil, które spędziliśmy w pewien piękny listopadowy weekend. Dla mnie taki wyjazd rozpoczął się znacznie wcześniej, a mianowicie spotkaniem, które zawsze instruktor musi zorganizować przed wyjazdem. Było kilka rzeczy do omówienia i przekazania grupie. Już podczas pierwszego spotkania zauważyłem, że "moi kursanci" są trochę niezorganizowani, jak to zresztą zwykle bywa trzeba im było trochę pomóc np. z ubezpieczeniem i wiadrami. Jak się na kolejnych wyjazdach okazało tylko organizacja pierwszego wyjazdu była mniej sprawna, potem było już znacznie lepiej. Ale wracając do samej kursówki...

Pamiętnika Młodego Kursanta ciąg dalszy (Kurs XXI 2001/2002)

tyt.jpg
Z tą rzeką to wcale nie było tak źle, jakby się z początku wydawało. A wyglądało groźnie: szeroka, jak to San, na jakieś 20 m. Nurt też całkiem bystry. No i co z tego, że świeciło słońce, skoro był w końcu środek zimy... Przeszli wszyscy. Jedni szybciej, drudzy wolniej. Jedni z większym zapałem i determinacją w oczach, drudzy tylko dlatego, że nie mieli innego wyjścia. Jedni mocząc nogi tuż powyżej kolan, inni aż do majtek. Grunt, że po chwili wszyscy cali i zdrowi znaleźliśmy się na drugim brzegu. A to był dopiero początek dłuuugiego dnia. No i pierwszy dzień „zimówki".